2020-ci ilin 14-16 noyabrında keçirilən xüsusi ildırımsürətli əməliyyatdan sonra postlarımız Qərbi Azərbaycanın Buzovçugüney və Şərqi Göyçə dağ silsilələrinin strateji yüksəkliklərində quruldu, Qaragöl-Cinligöl və Kilsəli dağ istiqamətindəki dayaq məntəqələrimiz isə relyef üzrə daha əlverişli istiqamətlərə çıxarıldı. Nəticədə Azərbaycan Ordusu Ermənistanın dərinliyindəki Dulus su anbarına, Dulus, Ağkənd, Ərəvis və Dığ kəndlərinə, Şəki, Qızılcıq və Qarakilsə şəhərlərinə, onların yaxınlığından keçən 38 kilometrlik şimal-şərq (Qarakilsə-Gorus) trassına vizual nəzarəti tam ələ keçirdi.
Bu o deməkdir ki, lazım olsa, Silahlı Qüvvələrimiz Kilsəlidağ istiqamətindən Naxçıvana qədər olan məsafəni daha da azaltmaq və nəinki Laçın dəhlizinə girişi, o cümlədən, Ermənistanın şimalı ilə cənubunun arasındakı avtomobil hərəkətini lokal olaraq kəsmək, vizual nəzarəti isə atəş üstünlüyünə çevirmək iqtidarındadır.
İstiqamət üzrə dəyişən operativ vəziyyəti nəzərdən keçirmək üçün Qərbi Azərbaycanın Zəngəzur mahalının Xəzinəvar kəndi istiqamətinə ezam olunduğum zaman orada dəniz səviyyəsindən 1600 m yüksəklikdə yerləşən adsız təpədə qurulan dayaq məntəqəmizin ən yüksək nöqtəsində basdırılan maraqlı artefaktla rastlaşdım.
Bu keçmiş ittifaq respublikalarının inzibati hüdudlarını müəyyən edən beton sütündur ki, münaqişənin başlaması mərhələsində ermənilər onu dağırtmaq istəyiblıər. Amma işğalçılar SSRİ gerbi əks olunan sərhəd göstəricisini kəsib-yıxmağa çalışsalar da, buna nail ola bilməyiblər. Artefaktın mərkəzindəki deformasiyaya uğramış armatur onların müdaxilə izlərini hələ də qorumaqdadır.
Ola bilsin ki, nə vaxtsa bu tarixi obyekt Azərbaycan Respublikası ilə hazırkı Ermənistanın yerləşdiyi Qərbi Azərbaycanın sərhədlərini müəyyən etməyə yardım edəcək. Hələlik isə yüksək dağ postlarımızda əsgərimiz düşmənlə üz-üzə, barmağı tətikdə növbə çəkirlər…
Hans Kloss ©
foto: Polygon Azerbaijan