Xaqani Ədəboğlu
AVMVİB Mətbuat Xidmətinin rəhbəri
Yer üzündə haydan həyasız və görməmiş millət yoxdur.
Onlar öz görməmişliyini öz nadanlıqları ilə daim biruzə verirlər. Çünki yalançının yaddaşı olmaz. Məsələn «Sarı gəlini» oğurlayarlar və sonra dərk edərlər ki, «sarı» və «gəlin» sözləri azərbaycancadır. Tələsik «Sarı axçix» deyərlər və anlayarlar ki, «sarı» qalıb. Onu da öz dillərindən yozanda «zayı» çıxır. Yaxud dolmanı, lavaşı oğurlayarlar, amma nədənsə öz dillərində ad tapa bilməzlər. Köpəyin törəmələri yeməyi «kəşf» edəndə yəqin bizim biqeyrət kişilərlə bir yataqda olublar?
Erməni yalan ruporu olan «Naşa Armeniya» adlı saytda, məqalədə bir informasiyaya rast gəldim. Belə çıxır ki, kürünü də ermənilər «kəşf» edibmişlər? Sadəcə bu bədbəxtlər yerləşdikləri ərazilərdə əhalinin məişət nailiyyətlərindən yararlanaraq, onu ticarət subyektinə çevirə bilirlər. Bu onların Kornif məbədində ana, bacı, qızlarını satmaq adətləridir. Kürü və balıqçılıqla bağlı Herodot eradan əvvəl Albaniyada balıqçılığın inkişafından və bol balıq olan bir ölkə olmasından yazmışdı. Erməni həyasızlığının daha bir nümunəsinə diqqət yetirin:
«Nəsillikcə fəxri vətəndaşlıq alan Vartan Bogdanoviç (Astvatsaturoviç) Arşakuni haqqında «Армяне и Баку» (1850 — 1920-ci illər) adlı kitabında Xaçatur Dadayan yazır: «Kürün dənizə tökülən yerində, çay iki qola bölünür, balıqlar kürü tökmək üçün buraya gələrlər. Burada balıq o qədər çoxdur ki, buranı Tanrının yaradıcılıq yeri adlandırırlar.
1847-ci ildə buranı hökumətdən ticarət məqsədiylə Vartan Astvatsaturoviç Arşakuni icarəyə götürdü. 1853-cü ildə Şamaxının hərbi qubernatoru, general Çilyayevə bir neçə dəmir qaba qablaşdırılmış kürü vermiş və onları paytaxta göndərilməsini istəmişdi.
Peterburqa 1854-cü ildə Arşakuni 200 belə qutu göndərdi və 1855-ci ildə 160 kiloqram kürü göndərdi və bu məhsulun keyfiyyətindən paytaxtda razı qaldılar.
Əslində, bizə göründüyü kimi, o, ilk növbədə, kürünün uzunmüddətli saxlanması üçün hermetik mühafizə olunan bir üsul hazırlamışdı, bundan sonra dünyada kürü «odysseyi» başladı. Biz də əlavə edək ki, Arşakuni zamanının ən nüfuzlu insanlarından biri idi: 1858 — 1860-ci illərdə Tiflisin meri idi, şərq üslubu ilə tikilmiş məşhur karvansarayın sahibi idi. Vartan Arşakuni, Axaltsix rayon məktəbinin fəxri müəllimi idi, yetim və aztəminatlı uşaqlara məktəb yaratmaq üçün 500 min rubl vermişdi».
Vartan Arşakuni 1862-ci ildə öldü.
Bu günlərdə isə «Spyurk» (Diaspora) nəşriyyatı (Nyu-york — Sankt-Peterburq) Erməni yazar Aleksandr Qriqoryanın ermənilər tərəfindən çoxdan gözlənnilən «Aрмянский Баку» kitabı dərc olunub. Bakı erməni şəhəri kimi təqdim olunub və bizim yarım ermənilər də səbrsizliklə yəqin ki, bu kitabı gözləməkdədirlər…
1872-ci ildə Çar Rusiyası Bakıda neft çıxan torpaqları hərrac yolu ilə satışa çıxardı. Satılan torpaqların 50 % — ni ermənilərə verirkən, cəmi 5 %-ni azərbaycanlılara satılmışdı. Bakıda neft çıxaran 167 şirkətdən 55 — i ermənilərə aid idi. Bakıda qazanılan milyonlar hesabına Osmanlıda bÖyük eRmənistan xülyasına ümüdlər artdı.
Bu gün hələ də içimizdə «yaxşı erməni» axtaranlar çoxdu. Hələ Haykanuşun döşündən süd əmən xainləri demirəm. Onlar ölkədə pozuculuq işləri aparmaq üçün 24 saat gözləmə mövqeyindədirlər. Özlərini hakimiyyətə sədaqətli göstərərək, riyakarlıqla məşğuldurlar. Daim ölkə prezidentinin müsbət imicinə qarşı əl altdan iş aparırlar. Aprel döyüşlərindən sonrakı prosesləri izləyin, İ. Əliyevin İrəvanla bağlı bəyanatından dərhal sonra enerji ilə bağlı problemi araşdırın və s. Düşmən Birinci Qarabağ savaşında əsas işi bu şəbəkənin gördüyünü və 80 % onların xidməti olduğunu etiraf edirlər. Bu gün də heç nə dəyişməyib və üstəlik bu nəsil yetərincə daha yaxşı maskalana biliblər. Güc nazirliklərinə və dövlətin strateji qollarına sıza biliblər.
Bəziləri hələ də düşünürlər ki, gien iştahlı ermənilər Qarabağla kifayətlənəcəklər. Ermənilərin Gəncə, Mingəçevir şəhərlərini işğalı barədə dəfələrlə yazdığımdan təkrara ehtiyac duymuram. Həm də xalqımız yazılanları vaxtında dərk edərək oxuya bilsəydi, bu günə düşməzdi. Yəni bir zamanlar, Qarabağın bir parçasını Zəngəzur adlandırıb aldılar. Sonra qalan hissəni Dağlıq Qarabağ deyib işğal etdilər və növbə Aran Qarabağa çatdı. Nə yazıq ki, onu da əldən verdik. Bakılı, muğanlı, şirvanlı və s. elə düşünməsin ki, imperiyaların üzərimizə qısqırdığı bu köpək sürüsü duracaq. Biz İrəvanı anası erməni Osmanlının əliylə və ermənipərəst Tomas Vudro Vilsonun mandatıyla verdiyimiz gün, yanlış etdik. İmperialistlərin Qara dəniz — Xəzər arası əraziləri boşaltmaq kimi mənfur planına start verdik. Ərazidən sürgün edilmiş xalqlara baxın-Azərbaycan türklərinin, həm Borçalıdan, həm İrəvandan, həm də Naxçıvandan sürgünləri başladı. Həmçinin, Axısqa türkləri, Krım tatarları, balkarlar, noqaylar, qaraçaylar…
Daha bir Albert Qayamyan adlı Bakı ermənisinin Rusiyanın «Интер информ» (ИАП) portalına verdiyi açıqlamanı təqdim edirəm. Albert Qayamyan «Презумпция» hüquq müdafiə komitəsinin direktoru və Ümumslavyan jurnalistlər Birliyinin üzvüdür. Portal yazır: «Qayamyanın sözlərinə görə, düşmən Türkiyə və Azərbaycana getməyi arzulayan erməniləri anlaya bilmir. Bu saat erməninin Bakıda nə işi var? Özü də qədim erməni torpağında (Şərqi Ermənistan) yaradılmış bir dövlətdə, o dövlətdə ki, qurucu ermənilərin izlərini silməyə çalışırlar…
Məgər geniş ictimaiyyətə hələ də çatmayıb ki, Azərbaycanın paytaxtı 19-cu əsrin sonlarınadək BAKUrakert adlanırdı? Və bu ad «Şərqi Ermənistanın» qurucusu erməni knyazı Bakurun şərəfinə belə adlandırılıb. Bu informasiya Azərbaycana sərf eləmir».
Anlaya bilirsinizmi? Adı eradan əvvəl Bakı kimi Pompeya Melanın, orta çağlarda ərəblərin kitablarında keçən bir şəhərin qurucusu sən demə «hay-boşlar» imiş? XX əsrin əvvəllərində qurduqları ölkəni Ararat respublikası adlandıran zavallılar, deyəsən onları köpək kimi saxlayanların əlaltısı olmuş Lenin-Stalin üzdəniraqların əmriylə Ermənistan olmalarını da artıq unudublar.
1918-ci ildə ABŞ mandatıyla Ararat respublikası quran hay-boşlar, indi də özlərinə əmr olunan kimi Ermənistan olub. Xatırladım ki, Ağrı dağın şəkli olan bayraqla Ararat Cümhuriyyəti, Ağrı Kürd Cümhuriyyəti (türkcə) (Kürdcə: Komara Agiriyê, کۆمارا اگریێ) Ağrı üsyanları sırasında Türkiyənin qüzey doğu bölgəsində Hoybun Mərkəz Komitəsi tərəfindən elan edilmişdi. Təbii ki, ingilis barmağıyla.
-
-
KÜRD ARARAT DÖVLƏTİ
İndi də keçək, Qayamyanın axtardığı «hay-boşların izlərinə», SSRİ-də nəşr olunan «Огонек» jurnalında 1982-ci ildə belə bir məqalə dərc olunmuşdu: «Odessada cinayətkar qrup varlılardan xərac almaq məqsədiylə onların uşaqlarını oğurlayaraq, suyun dibində boğub öldürürdülər. Bu dəstəni həbs etmək məqsədiylə DTK və milislər birgə əməliyyat qrupu yaradaraq ərazini nəzarətdə saxlayırlar. Bir gün dənizdə kater qeydə alınır. Katerdə olan 3 nəfərdən ikisi suya atılır. Bir nəfər isə katerdə qalıb gözləyir.
Əməliyyatçılar su altında onları tutmağa gələndə, gözlərinə inanmadılar: Bu adamlar su altındakı qayalara ermənicə nəsə yazırdılar. Cinayətkar dəstəyə bağlı deyildilər. Sorğuda bildirdilər ki, Egey, Qara dəniz və Xəzər dənizinin su altı əraziləri «bÖyük eRmənistana» aid olub. Bu yolla göstərmək istəyirdilər ki, bu ərazilərdə qədim erməni əhalisi yaşayıb və bu ərazilər onlara məxsus olub. Bu yerdə bu köpək sürüsünü Qafqaza yerləşdirənlərdən lənətlik A. Qriboyedovun çara yazdığı məktubu xatırlamaq yerinə düşərdi: «Zati Aliləri! Erməniəri Mərkəzi Rusiya ərazilərinə yerləşdirilməsinə icazə verməyin. Onlar elə bir tayfadırlar ki, bir-neçə on illik keçdikdən sonra, bu ərazilərin onların əcdadlarına məxsus olması barədə bütün dünyaya hay salacaqlar. Qaldı ki, Qayamyanın «erməni izini» Bakıda axtarmasına, onun da izini tapdım. Tanınmış yazıçımız Allahverdi Dərd bildirdi ki, gənclik illərindən “Bərpaçı” elmi-bərpa istehsalat idarəsi adlı bir qurumun Bakı şəhərinin tarixi abidələrinin bərpası ilə, xüsusən də İçəri şəhərdə bərpa işləri ilə məşğul olmaq üçün 70-ci illərdə yaradılıb. Bu idarənin 80-85% işçiləri, əsasən ermənilərdən ibarət olub. 10 illiklər boyu yəqin ki, Bakıda «erməni izləri» «istehsal» ediblər. Onların bu əməllərindən gec xəbər tutulması faktdır və bu idarə, əsasən bərpa işləri (İçəri Şəhər qoruğunda) ilə məşğul olub. Anladınızmı, bunlar izi nə vaxt qoyublar. Hələ 30 min canlı iz daha var. Onların biclərini və yedəklərindəkiləri hələ demirəm…
Dünyanın axmaq və mənfur bir xalqıyla özümüzü qonşu etmişik. Bu gün özlərini dünyaya müxtəlif uydurma adlarla sırımaq istəyən hay-boş qaraçıları ilk xristianlığı qəbul etdiklərini dünyanın gözünə baxa-baxa üfürürlər. Amma bu gün də onlar, hələ də tam mənada xristianlığı qəbul etməyiblər. Hətta elə yalan üyüdürlər ki, düşünürsən, elə İsa da xristianlğı bunlardan əxz eləyib. Çünki «bic doğulma» hiyeredulların bir Kornif məbədi ayini idi. Hələ kitabda yazıblar ki, İsa ermənidir və erməni dilinin Muş ləhcəsində danışırmış…
Bəli, sən demə ermənilər Fərat sahilindəki «yekə Ermənistan» və bu yekə ermənistanda «böYÜK» tarixi nailiyyətlər yaradıblar. Sadəcə, bu işlərdən ermənilərə qısqanc yanaşan Tarixin xəbəri olmayıb…