1995-ci ilin Mart ayının sonlarından Türkiyəyə getmişdim. Çox sayda, görüşlərimiz oldu. Türkiyə Parlamentində rəhmətlik Mehmet Kəngərli ilə birlikdə Başbuğ Alparslan Türkeşlə, Böyük Birlik Partiyasının Başqanı Rəhmətlik Möhsin Yazışıoğluyla, televiziyalarda və.s. Bir gün Milliyyətçi ülküdaşımız Ayhan xanım Baş Bozkurdun ofisində olarkən küçədən çox səs küy gəldi və biz qeyri-adi durub pəncərəyə yaxınlaşdıq. Ayxan Başbozqurd bizim təəccübümüzü görüb izah etdi ki, bu gün Türkiyədə polis günüdü və bir dəsdə əvvəldən hazırladığı gülləri pəncərədən polislərə tərəf atmağa başladı. Bu hal demək olar ki bütün evlərin pəncərələrində təkirarlanırdı. Polis orqanlarının xüsusi təyinatlılarından tutmuş qadın polislərə qədər dəstə-dəstdə parad keçirdilər.A.Başbozkurd orda maraqlı bir faktı bildirdi ki, bəzən biz görürük ki, o mənzildə erməni əsilli, Kürd əsilli biri yaşayır və parad vaxtı onlar bizlər yaşayan sevinci nəinki yaşamır əksinə pəncərələrini qapadırlar. Amma bəzən belələrinin həyatını da biz “qapadırız” dedi.
Ancaq məni heyrətə salan polisin bayamına olan millətin sevgisi idi. Mən Azərbaycanda heç bir vaxt bunun hər hansı bir elementini, təzahürünü görməmişdim. Görmək arzusu ilə! POLİS GÜNÜN KUTLU OLSUN TÜRKİYEM…
(10 aprel1845 -ci ildə Türkiyədə polis təşkilatı yaranıb və hər il də bayram edilir. )
Polis günün Kutlu olsun TÜRKİYƏM…
Qələndər Muxtarlı